سالروز مرگ  کمال الملک 

محمد غفاری ملقب به کمال المُلک یکی از مشهورترین شخصیت های تاریخ هنر معاصر در شهر کاشان و در سال 1224 در خانواده ای سرشناس و هنرمند به دنیا آمد . او برادرزاده صنیع الملک از نقاشان بنام است.
در خانواده او هنر و بخصوص نقاشی از اهمیت ممتازی برخوردار بود . پدر محمد نیز در کشیدن منظره و نقاشی و چاپ سنگی استعداد زیادی داشت به همین دلیل خیلی زود فهمید که فرزندش در نقاشی استعداد دارد و او را برای جدی گرفتن نقاشی ،تشویق و راهنمایی کرد .
او خودش در ابتدا به تعلیم نقاشی به محمد پرداخت .محمد غفاری پس از طی تحصیلات ابتدایی در کاشان با برادر بزرگترش به تهران آمد و در دارالفنون رشتهٔ نقاشی را ادامه داد.هر دو آنها در مدرسه دارالفنون به مدت سه سال در رشتهٔ نقاشی مشغول به تحصیل شدند .
پس از گذشت سه سال تحصیل وی در دارالفنون، هنگام بازدید ناصر الدین شاه از این مدرسه تابلویی از چهره اعتضاد السلطنه، رئیس وقت مدرسه دارالفنون را مشاهده نمود و تحت تاثیر آن قرار گرفت و او را به استخدام دربار در آورد و به سفارش ناصر الدین شاه چندین تابلو کشید.

دادن لقب کمال الملک به محمد غفاری

پس از اینکه ناصرالدین شاه ، محمد غفاری را به استخدام دربار در آورد ابتدا به او لقب خان، سپس پیشخدمت مخصوص را به او داد و سپس شاه تحت تاثیر آثار او قرار گرفت و خود را به شاگردی وی در آورد و او را در ابتدا نقاش باشی و سپس کمال الملک نامید . او در مدت حضورش در دربار، 170 تابلو کشید که معروف ترین تابلو ، تالار آینه است.

پس از کشته شدن ناصر الدین شاه و در آغاز سلطنت مظفر الدین شاه ، کمال الملک برای مطالعه و ادامه تحصیلات در زمینه زبان فرانسه و نقاشی به اروپا رفت و بیش از سه سال را در فلورانس، رم و پاریس گذرانید و از موزه های مهم شهر های رم، فلورانس و پاریس دیدن نمود و در آنجا با آثار هنرمندان به نام آشنا شد و از شاهکار ( روبنس)،(تیسین) و بویژه (رامبراند) نزدیک به دوازده کپی نقاشی کرد.

سفر به اروپا در اسلوب کار و طرز دید او اثرگذار بود . او به دستور مظفر الدین شاه در سال (1279 ش) به ایران بازگشت اما نتوانست با دستورات مظفرالدین شاه کنار بیاید برای همین به عراق رفت و چند سال در آنجا زندگی کرد و در طول زندگی در عراق پرده های زرگر بغدادی و میدان کربلا را ترسیم نمود.او بعد از بازگشت به ایران مدرسه "صنایع مستظرفه" را تاسیس کرد و مدیریت آن را بر عهده گرفت.

تماشای آثار نقاشی در موزه‌های اروپایی و ممارست شبانه‌روزی‌اش او را در رشته نقاشی حرفه‌ای‌تر کرد تا جایی که پس از بازگشت به ایران دست به خلق تابلوهای بی‌نظیری زد. درباره سبک نقاشی این استاد باید گفت که او از همان آغاز فعالیت هنری‌اش تمایلی قوی و آشکار به روش و اسلوب طبیعت‌گرایی اروپایی داشت. او رویدادها، اشخاص، ساختمان‌ها، باغ‌ها و ...

را همچون عکاسی دقیق ثبت می‌کرد تا به عادی‌ترین مظاهر زندگی و محیط درباری سندیت تاریخی بخشد. بی‌سبب نیست که کمال‌الملک در این دوره اغلب پرده‌هایش را با افزودن شرحی درباره موضوع آنها رقم می‌زد. با تابلوهای استاد تجسم دقیقی از حال و هوای دربار قاجار و کاخ‌های سلطنتی آنها در ذهن ایرانیان نقش بسته است؛ تابلوهایی که نگاه‌کردن به آنها زمان را به سرعت از شما ربوده و شاید شما را ساعت‌ها محو تماشای ظرافت قلم و هنرمندی صاحب اثر کند.