به گزارش خبرگزاری دفاع پرس از قزوین، در این کتاب که به قلم اسماعیل هنرمندنیا و برای مخاطب کودک نوشته شده می­خوانیم: یکی از همکلاسی هایش می گوید: «زمانی که در ارومیه مشغول گذراندن خدمت سربازی بودم پاکت نامه ای که مقداری پول در آن بود به دستم رسید. پشت و روی پاکت را نگاه کردم. نام و نشانی از فرستنده بر روی آن ندیدم. این موضوع هرماه تکرار می شد و من همچنان در این فکر بودم که فرستنده نامه ها کیست. تا اینکه یک روز به مرخصی آمدم و موضوع را با خانواده در میان گذاشتم. همه اظهار بی اطلاعی می کردند. روز بعد برادرم گفت: راستی داداش! یادم رفت بگویم، همان روزهای اول خدمت شما، عباس نشانی تو را از من خواست و من هم به او دادم. با شنیدن حرفهای برادرم یادعباس و محبتهای او در مدرسه افتادم. عباس و جوانمردی هایش. عباس و ...»

در بخش دیگری از کتاب می­خوانیم:

بابایی از خوردن بیش از یک نوع غذا در سر سفره خودداری می­کرد و به دیگران هم آن را سفارش می­نمود. یکی از دوستانش می­گفت: «شبی در ماه مبارک رمضان بابایی را همراه خانواده اش برای افطاری دعوت کردیم. سر سفره، خرما، الویه و خورشت قیمه بود. ایشان گفتند: دوست عزیز!  خوردن بیشتر از یک نوع غذا اسراف است. بهتر نیست از تهیه چند نوع غذا خودداری کنیم؟»

در پایان کتاب و توصیف لحظات شهادت شهید آمده است:

بابایی فریاد زد: الله اکبر... الله اکبر. اکنون به طرف نیروهای زرهی دشمن می رویم. چند لحظه بعد هواپیما بالای سر نیروهای زرهی دشمن قرار داشت و با رگبار گلوله ها هر کدام به سویی در حال فرار بودند. با پایان ماموریت بابایی دستور بازگشت داد و هواپیما در یک چرخش 180 درجه از منطقه دور شد. اما لحظه ای بعد ناگهان صدای انفجار همه چیز را دگرگون کرد.