گاهشماری طبری / تبری (مازندرانی)، نوعی از گاهشمار ساسانی است که در آن سال برابر ۳۶۵ روز و شامل دوازده ماه ۳۰ روزه بودهاست مبداء سال طبری از دوم مرداد ۱۳۳ سال پیش از هجرت، مصادف با پادشاهی «قباد ساسانی» و حاکم شدن فرزندش «کیوس» بر تبرستان است. از آنجا که دوازده ماه سی روزه برابر سیصد و شصت روز خواهد شد، پنج روز اضافه محاسبه نمیشود. پنج روز اضافه هر سال پیتِک نامیده شده و به آخر سال اضافه میشود. اهالی سعی میکنند که این پنج روز را در دامان طبیعت به استراحت بگذرانند. به ششمین روز اضافه سالهای کبیسه ششک گفته میشود. سال طبری با فردینه ما (مرداد ماه) آغاز و با نوروز ما (تیر ماه) پایان میپذیرد. امیر تیمور قاجار (همدوره محمدشاه قاجار) ماههای طبری را چنین میشمارد.
سیوماه و کرچ و هره ماه و تیردگرهست مردال و شروین و میرچو اونه مه و ارکه ماه است و دهزپی وهمن و هست نوروز اخیرپتک را بدان خمسه زائدهبه آئین هر کس صغیر و کبیر
سال تبری دوازده ماهاست با فردینه ما از ۲ مردادماه هجری خورشیدی آغاز میشود و هر ماه ۳۰ روز دارد. مانند تقویم باستانی دارای پنجه میباشد که «پیتک» نام دارد و با پنج روز اول فروردین هجری خورشیدی برابر است و در سالهای کبیسه ۳۰ اسفند با روز کبیسه «شیشک» برابر است. سرسال تقویم تبری با داشتن کبیسهگیری یکنواخت چهارساله نسبت به تقویم رسمی گردان بودهاست و زمانی که به ۲ مردادماه خورشیدی رسیدهاست از نظر کبیسهگیری با تقویم رسمی هماهنگ شدهاست و سرسال آن تثبیت شدهاست. این روز بعلت تناسب فصلی سرسال گرفته شده و تثبیت گردیدهاست؛ و از سویی روز کبیسه «شیشک» با این محاسبه با ۳۰ اسفند مطابقت دارد. این گاهشماری با قرائتی دیگر (غیررسمی و قدیمیتر) در تطبیق با تقویم هجری خورشیدی سال آن از ۳ مردادماه تثبیت شده و شروع میشود و در ماههای پاییز و زمستان با تقویم هجری شمسی مطابق است. در سالهای عادی روز اول فروردین با ۳۰ اونه ما تبری و پنج روز بعد با پیتک (۵ روزه) و در سالهای کبیسه شش روز اول فروردین برابر با شیشک (۶ روزه) برابر است.