ای پروردگار من به آنچه از خیر بر من نازل میکنی نیازمندم. (قصص، ۲۴)
توضیح: این دعا از زبان حضرت موسی علیه السلام نقل شده است؛ هنگامی که از ترس مأموران فرعون به شهر مدائن رفت و در اوج تنگدستی و نیاز بود. دعای مذکور در عین اختصار، حاوی مطالب آموزنده و لطیف بسیار است: ۱- آن حضرت از ذکر حاجت خویش خودداری نموده و تنها نیاز خود را ذکر نمود. این ادبی پسندیده است که بنده حاجت مشخصی را که نمیداند به صلاح اوست یا نه، بر زبان نیاورده و تنها از خداوند خیر و مصلحت خود را بخواهد. ۲- اظهار فقر و نیاز بنده به خداوند کریم. ۳- توجه به جامعیت و گستردگی مفهوم دعا. دعای فوق را میتوان جامعترین دعای ممکن خواند؛ زیرا هر آنچه به صلاح بنده است در مفهون آن لحاظ شده است. جالب آن که حضرت موسی علیه السلام این دعا را در اوج نیاز و فقر به زبان آورد و خداوند بلافاصله او را از مسکن، همسر و کار بینیاز نموده و به او آسایش و رفاه را عطا نمود. بدین ترتیب، سه خواستهای که بسیاری از مردم به آن مبتلا هستند، با یک دعا و اظهار فقر حقیقی به درگاه خدا، برآورده شد.
حدیث: پیامبر اکرم صلی الله علیه: «قَالَ اللهُ تَعَالَی مَن شَغَلَهُ ذِکرِی عَن مَسأَلَتِی أَعطّیتُهُ أَفضَلَ مَا أُعطِی السَائِلیِن؛ خداوند فرمود: «کسی که یاد و ذکر من را از حاجتش غافل سازد، برترین چیزی که به نیازمندان میدهم به او خواهم داد.» الحدید: ج۱۱ ص۲۲۹
💡 علاقهمندان میتوانند با خواندن روزانه یک آیه و تفسیر آن در مسابقه شرکت کنند. شرکتکنندگان ضمن مطالعه صفحه مورد نظر از ۸ اردیبهشت تا ۸ خرداد با مراجعه به سامانه مسابقات الکترونیک کتابخوانی نهاد به نشانی www.samakpl.ir در مسابقه شرکت کنند.
ورود به سیستم
ارسال پیغام
نکته : شماره ثبت, شماره رکورد و یا هر داده ورودی که باعث بروز خطا شده است را در متن بازخورد ارسال نمایید.