بگو زینتهای خدا و روزیهای پاکیزهای را که برای بندگانش پدیدآورد، چه کسی حرام کرده!؟ بگو: این [زینتها و روزیهای پاکیزه] در زندگی دنیا برای کسانی است که ایمان آوردهاند [البته اگر چه غیرمؤمنان هم بر آنان در بهرهوری شریکند، ولی] در قیامت فقط ویژه مؤمنان است؛ ما این گونه آیات خود را برای گروهی که اهل دانش و بصیرتاند بیان میکنیم. (اعراف، ۳۲)
توضیح: پرواضح است که بهرهی مباح از لذات دنیوی – بدون تعلق و دلبستگی – در منطق قرآن نکوهیده نیست؛ بلکه بهعکس، اعتزال و دنیاگریزی به بهانه زهد، شدیداً مذمت شده است. زهد به معنای گریز از دنیا و بهرهمندی از نعمتهای خدادادی نیست؛ بلکه به معنای عدم تعلق خاطر و دلبستگی به دنیاست؛ به گونهای که رفاه و آسایش دنیوی، او را از یاد خدا بازندارد. آیه فوق بر این باور غلط که دنیا و بهرههای آن برای کافران است، خط بطلان کشیده و تأکید مینماید که لذتهای مباح دنیوی برای مؤمنان آفریده شده و کفار نیز به طفیلی مؤمنان از آن متنعم میشوند.
حدیث: امام علی علیهالسلام: «إنَّ المُتَّقینَ شَارَکوا أَهلَ الدُّنیا فیِ دُنیَاهُم وَ لَم یُشَارِکهُم أهلُ الدُّنیَا فیِ آخِرَتِهِم؛ پرهیزکاران با اهل دنیا در دنیایشان مشترکند، ولی اهل دنیا در آخرت با آنان شریک نیستند.» نهجالبلاغه: نامه ۲۷.
💡 علاقهمندان میتوانند با خواندن روزانه یک آیه و تفسیر آن در مسابقه شرکت کنند. شرکتکنندگان ضمن مطالعه صفحه مورد نظر از ۸ اردیبهشت تا ۸ خرداد با مراجعه به سامانه مسابقات الکترونیک کتابخوانی نهاد به نشانی www.samakpl.ir در مسابقه شرکت کنند.
ورود به سیستم
ارسال پیغام
نکته : شماره ثبت, شماره رکورد و یا هر داده ورودی که باعث بروز خطا شده است را در متن بازخورد ارسال نمایید.